Ако песната останува во меморија на слушателите, тогаш си завршил работа!
Макфестовскиот
победник лани и вицешампион на престижниот белоруски фестивал
Славјански базар 2009, надежниот Влатко Лозаноски, е еден од
најпопуларните млади пејачи во Македонија. Иако во јавноста е присутен
одвај една и пол година, има седум песни, кои публиката одлично ги
прифати, што претставува сериозна најава дека неговиот деби-албум, кој е во подготовка, ќе биде нешто навистина интересно.
Затоа
Влатко и ништо не му остава на случајот. Ова лето, под капата на
продукција Република, Лозаноски ќе има интензивни свирки низ земјава, а
секој слободен миг ќе го посвети на доработка на материјалот за
првенчето, кое светлината на денот би требало да ја здогледа во
септември...
Неодамна се врати од престижниот фестивал Славјански базар,
каде што го освои второто место. Какви впечатоци носиш од Белорусија?Овој фестивал за мене претставува животно искуство, многу подобро
отколку се друго досега. Ова е несомнено еден од најголемите фестивали
во Европа, ако не и подалеку. Го финансираат три држави – Русија,
Украина и Белорусија. Затоа се изгледаше толку гламурозно и
беспрекорно. Мора да напоменам дека голема помош во Белорусија ми беше
и Марјан Катаровски, човекот што и ме однесе на фестивалот Славјански
базар. Најпосле, впечатоците се феноменални и уште ме држат.
Престојот во Белорусија траеше без малку две недели. Што се случуваше во тој период? 
Фестивалот
имаше две полуфинални вечери, од кои на едната се пее на матрица, во
живо, а другата вечер те придружува оркестарот. Им претходат долги и
интензивни подготовки и проби. Јас во Белорусија настапив со песните
Блиску до мене и Сонце не ме грее. Претходно имаше и еден ревијален
дел, каде ја пеев Врати ме, а имаше и програма каде што учесниците ги
претставуваат своите земји. Тогаш секој беше облечен во костум, кој
имаше етноелементи од земјата од која доаѓа. Сите фаворити на
фестивалот заедно настапивме со фестивалската химна
Здравствуј Витебск. Иако бев единствениот што не знае руски јазик, се снајдов во својот дел.
Во
ревијалниот дел на фестивалот настапи најголемата музичка ѕвезда на
Белорусија – Пјотр Елфимов, кој беше гостин на нашиот национален
Евросонг во февруари, а на големата евровизиска сцена ја претставуваше
Белорусија.
Имаше ли годинава на Славјански базар и претставници од други балкански држави?Србија
ја претставуваше Ненад Ќераниќ, а Бугарија Владо Димов. Со Ненад и
Владо навистина се зближивме и се дружевме, а во друштво ни беше и
претставникот на Бразил, со кого ни се потрефи муабетот.
Деновиве, по враќањето од Белорусија, ги почна домашните клупски ангажмани. Што се те очекува ова лето?Веднаш
по пристигнувањето во Македонија ме контактира Марина, пи-ар на
продукцијата Република, чиј сум ексклузивец, за да ми ги каже летните
обврски. Летово интензивно ќе настапувам, а во подготовка е и мојот
деби-албум, планиран да излезе во септември...
Што се ќе содржи твојот деби-албум?Ќе
ги има досегашните седум песни и уште неколку нови, се заедно ќе има
над 13 композиции. И на преостанатите песни главниот збор го има Лазар
Цветовски. Некои песни се снимаат кај Лазар во Тетово, некои во
студиото на Врчак...
Пред да станеш дел од Република
имаше две неуспешни соработки со Драган Пешиќ и со Ерик Фокс. По се
изгледа те огреа сонцето со Републиканците...
Тие
соработки ги одбележаа почетоците на мојата кариера, кога не бев
доволно запознаен со случувањата на естрадната сцена. Затоа е неминовно
во таков период и да згреши човек. Но, не го сметам тоа за грешка.
Важно ми е дека сега супер ми оди со Републиканците, кои навистина се
топ. Генерациски сите сме тука некаде, што значи дека стремиме кон
истите цели и интереси.
На што те обврзува договорот со Република?
Договорот
предвидува три години верност. Функционираме како екипа, меѓусебно се
поддржуваме и ако се оди според планот, амбициите се високи. Но, тоа е
веќе во Божји раце...
Ја спомнавме песната Сонце не ме грее. Таа несомнено претставува твоја лична карта...Се
согласувам дека е навистина добра. И музиката и текстот се одлични, а и
јас се внесов во изведбата. И сега во Белорусија, иако не го разбираа
текстот, публиката и колегите изведувачи го потпевнуваа рефренот.
Дефинитивно, има нешто во таа песна...
Лани победи на
Макфест, а сега од Белорусија се враќаш со освоено второ место. Во
меѓувреме не успеа да триумфираш на националниот Евросонг, а на
фестивалот во Будва неочекувано не успеа да влезеш во финалето. Како ги
доживуваш тие своевидни порази?
Воопшто не ги доживувам
како порази, тоа му се случува на секој музичар. Најважно е песната да
допре до што повеќе луѓе. Ако песната останува во меморијата на
слушателите, тогаш си завршил работа...
Па, од што ќе се состоеше твојата кариера ако во првата година ги освоеше сите важни награди?Ќе
немаше место за другите години, се ќе загубеше смисла. Од една страна,
наградите се важни оти поттикнуваат, а од друга не е интересно ако
освоиш се веднаш. Националниот Евросонг е добро искуство, а и во Будва
бев забележан, без оглед што очекував да влезам во финалето. Но, на
фестивалот во Будва се случуваат чудни работи и горе-долу и се познати
на јавноста. Таму имаше премногу ѕвезди, а српските изведувачи
доживеаја фијаско. Којзнае, можеби следната година ќе имам поголем
успех...
Ќе те видиме ли годинава на домашните фестивали - Охридски трубадури и Макфест?Годинава ќе паузирам малку од домашните фестивали. Здравје Боже, в година...
Познато
е дека влегувањето во светот на шоу-бизнисот кај сите луѓе е со
различен мотив. Кај некои тоа се девојките, кај другите славата,
парите... Од кои побуди Влатко Лозаноски почна да пее?
Мојата
цел е да пеам и да создавам музика, бидејќи од кога знам за себе јас
или свирам или пеам. Почнав кога бев во народната музика, свирев
хармоника. Во Битола запишав средно музичко, а сега сум на академија во
Скопје.
На музичката академија си на теоретскиот дел. Како одат студиите?Апсолвирав
и треба да дипломирам. Требаше уште лани, ама ми се случија обврските –
настапи, фестивали... Пак ќе кажам - мојата цел е да пеам и да создавам
музика, а таа да допре што повеќе луѓе.
Спаѓаш во редица на најпопуларните млади пејачи во Македонија. Како се справуваш со обожавателките?Фала
му на оној што го измисли Фејсбук, бидејќи благодарение на тој феномен,
помалку ме бараат на мобилен. Затоа велам дека многу полесно
обожавателите ќе ме најдат на нет, отколку на телефон. Гледам да
одговорам на сите пораки што ми се испратени на Фејсбук. Некогаш
успевам во тоа, а некогаш, за жал, не успевам. Премногу доаѓаат и не
можам да се справам со сите. Сепак, се обидувам за сите да имам убав
збор, насмевка, бакнеж, прегратка, автограм... Ете, по настапот во
Белорусија и таму ме бараа да ме гушнат, да ме прегрнат, да земат
автограм од мене. Среќа носев летоци од тука, па можев на сите да им
излезам во пресрет.
Спомна дека си во исчекување на реализација на твоето студирање. Дали со тоа ќе ги оправдаш очекувањата на твоите родители?
Несомнено!
Моите родители се презадоволни од мене и најважно им е да сум здрав и
жив. Секогаш кога сум на пат, тие ме мислат и постојано сме во контакт.
Знаат дека музиката ми е се во животот и ме поддржуваат во работата.
Инсистираат на високо образование?Да, бидејќи во тоа е иднината. Популарноста доаѓа и проаѓа, а нешто мора да се работи во животот.
Какви се твоите амбиции за во иднина? Каде се гледаш себеси?
Се
надевам дека мојата кариера ќе оди по нагорна линија. Секако, тука се
контактите од странство, за кои се надевам ќе ги искористам. Луѓето се
задоволни од мојот вокал, што ми е поттик и понатаму да го школувам
гласот. Од битни луѓе од музичкиот бизнис од Русија добив повик таму да
продолжам со школувањето, што е една од понатамошните опции. Во иднина
ќе има и странски дуети, но се уште е прерано да ги откривам деталите.
Публиката најмногу те познава по твоите прекрасни балади... Ќе бидат ли и другите песни на твојот деби-албум во тој правец?
За
таа дилема многу зборувавме и со Лазар Цветковски и со луѓето од
Република... Заради фестивалите на кои сакав да се докажам како
квалитетен вокалист, пеев балади, што значи дека остатокот од албумот
би требало да им припадне на побрзите песни. Не значи дека остатокот од
албумот ќе биде во сосема друг правец, но ќе биде прошаран – и брзи и
бавни теми. Работен наслов на албумот е Блиску до мене, а стилот
останува ист – поп-рок, како и досега...
Освен со ексклузивците на Република, со кој друг се дружиш од домашната сцена?Републиканците
ги има многу, па воопшто не ни е здодевно. Затоа е и логично што сум
најмногу со нив. Тука е секако и Дарко Илиевски, со кого сме соседи, а
постојано сум и со Димитар Андоновски.
На кого посебно од твоите колеги му симнуваш капа?На
ДНК! Дечките со многу љубов го работат тоа што го сакаат и навистина го
работат многу добро. Алал да им е! Многу се позитивни и верувам дека
допрва ги очекува уште поголем успех.
Споредбите со Тоше Проески ти пречат или се привилегија?
Зборувањето
за Тоше Проески за мене е болна тема. Или уште подобро кажано, тоа ми е
слаба точка... Во почетокот не знаев ни сам, ми пречат ли споредбите
или ми годат. Од една страна ми е мило што ме споредуваат со една толку
голема ѕвезда, со еден вонсериски музичар, вокалист и врвен уметник и
над се, голем човек. А од друга страна, музички моите песни се
разликуваат од неговото творештво. Кога ќе излезе албумот во септември
ќе видат луѓето дека не е баш така како што мислат. Затоа директно ќе
одговорам – не ми пречат споредбите со Тоше.
Каде е во целата приказна љубовта? Се гледаш ли во некоја сериозна врска?
Девојки
има, не е да нема, но се уште не сум за сериозна врска. Постојано
патувам и настапувам и не можам целосно да обрнам внимание на некоја
посебна личност. Затоа, сега-засега, се дистанцирам од сериозна врска.
Што ти е битно за љубовта да успее?Разбирањето, пред се. Посакувам девојката што ме сака да има разбирање за моите обврки, за спецификите на мојата професија.
Во
едно интервју со Тоше Проески од 2006 година, тој ми се довери дека му
е многу тешко да ја препознае вистинската љубов. Не знаеше дали некоја
девојка е со него заради него, или бидејќи тој е ѕвезда?!
Беше
сосема во право... Сите јавни личности се соочуваат со тој проблем. Не
знам зошто, но јавната професија претставува магнет за сите. Камерата
прави чудо, иако кога ќе се изгасат камерите ние сме сосема обични луѓе.
Имаш ли време кога не си со ангажманите да му се посветиш на некое хоби, да правиш нешто што те прави среќен?
Во
претходните интервјуа истакнував дека сакам да играм на плејстејшн, но
во последно време ни тоа го немам. Кога сум слободен сакам да појдам
дома во Кичево, да се видам со моите и со другарите. Дури и кога сум
некаде блиску до Кичево - Охрид, Струга, Прилеп, Битола..., сакам да
преспијам дома. Порано играв фудбал, следев што се случува на тоа поле
и бев зависен од обложувачниците.
Одвреме-навреме знам да изгледам некој филм, да сурфам по интернет и повторно да ја наоѓам музиката за приоритетна.
Кој во светските рамки за тебе претставува репер во музиката?Ги
има многу, но еден од омилените ми е Роби Вилијамс. Тој е комплетна
личност – шоумен, голем музичар... Исто како и Џастин Тимберлејк.
Роби Вилијамс одамна нема ништо ново. Ти недостига ли?
Апсолутно! Секој фан секогаш бара нешто ново. Сите учиме од некого.
Ќе најдеш ли време летово да избегаш од сите ангажмани што ги имаш и десетина дена да се посветиш себеси?
Многу
тешко... Постојано настапувам – секој ден во неделата, освен
понеделник. А, и го довршувам албумот. Но, нека помине се како што
треба. Лесно е да се ужива во благодатите од работата.
Иван Беќковиќ,
Теа модерна
Предмет: Re: Влатко Лозаноски 
Вто Jул 21, 2009 1:55 am
whatever
