TERRA NOSTRA, Rede Globo|1999

И кај нас дома сите фамилијарно ја гледавме, се сеќавам дека почна во октомври 2001 година и беше права сапунска посластица и се сеќавам беше доста гледана иако одеше на Телма. Уште немам почнато да ја гледам на ДВД бидејки ја конвертирам во HD (1920x1080). Тера Ностра заслужува да биде гледана со висока резолуција

сликички:

Мухамед беше исто емигрант кој со жената живееше на хациендата на дон Гумерсиндо.

Нова земја.
Уште една првокласна бразилска серија од продукцијата на Глобо водечка куќа во Бразил.Нова земја прикажа тема на обработка за имигрантите во Бразил и тешкото адаптирање и прифаќање во друга земја.Како и во други серии од истата продукција,така и оваа ме фасцинираше со одличната глумачка постава,сторијата со која сочувствуваш,режијата и музиката.

Леле LucasScott фала ти за сликиве, како само ме врати во времето

Јас никогаш не ја гледав. Се надевам дека ќе имам некогаш време и начин како да ја изгледам, ова е класика

Изгледана 100-та епизода

Оваа новела е дефинитивно една од најдобрите било кога!
Иако се минати 11 години од снимањето, и ден денес снимката изгледа беспрекорно, а тоа е доказ колку Глобо работи професионално на своите проекти.
Чудно колку го имам заборавено дејствието и исто ми е како да гледам нова серија. Иако на моменти добивам флеш сеќавања за неко сцени, сепак 90 % од дејствието ми е ново.
Колку беше жална епизодата кога почина Хуанито, синот на Џулијана и Матео
Амадео излезе дека е негативец и дека го убил мажот на Ортенсија
Жанет е пресмешна, епизодата кога преспа кај шоферот а Луиза и ја беше заклучила вратата, па се качуваше по скала во куќата
Паола ми е преубава, преслатки се заедно со Франческо.

Изгледан крајот на Тера Ностра!

Новела која е класика во секој збор. Маестрална и неповторлива!
Матео и Џулијана едни од најубавите парови било кога. Таа дефинитивно хероина која можеби и најмногу страдала во некоја серија. Што се не доживеа, а врв беше кога и умре првиот син Хуанито
Сега одкако ја гледав репризно, некако Анжелика ми се виде како најоформен лик, со најдобар пресврт, од скромна и повлечена девјка која сака да оди во манастир, до храбра и цврста ранчерка која ќе ја извлече хациендата на татко и од криза.
Росана секогаш ми била антипатична, како лик.
Паола царица, со нејзините макарони Татко и и мајка и, Анаклето и Инеца, и тие си имаа свои моменти.
Жанет со кочијашот Незаборавна, кога се искрадуваше во ноќта како крадец за средба со него.

Чиста десетка!